Od 25 maja br. Urząd do Spraw Cudzoziemców przywraca bezpośrednią obsługę klientów przy ul. Taborowej 33 w Warszawie. Konieczne będzie przestrzeganie zasad sanitarnych wynikających z obowiązującego w Polsce stanu epidemii. Bezpośrednią obsługę w sprawach dotyczących cudzoziemców wznowiło również większość urzędów wojewódzkich.

 

Klienci będą obsługiwani z zachowaniem określonych zasad sanitarnych wynikających z obowiązującego w Polsce stanu epidemii związanego z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Ponadto w dalszym ciągu sprawy można załatwiać telefonicznie pod numerem 22 601 75 75 lub przez e-maila.

 

W Urzędzie do Spraw Cudzoziemców przy ul. Taborowej 33 prowadzona jest bezpośrednia obsługa klientów dotycząca:

• pomocy socjalnej i opieki medycznej dla cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową (okienko nr 1);
• obsługi kancelaryjnej z zakresu spraw prowadzonych wyłącznie przez Urząd do Spraw Cudzoziemców (biuro podawcze – okienko nr 2) – uwaga: nie dotyczy postępowań prowadzonych przez Wydział Spraw Cudzoziemców Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego (ul. Marszałkowska 3/5)[i];
• wydawania dokumentów dla cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową, pobierania odcisków linii papilarnych (okienko nr 3) – uwaga: wydawanie kart pobytu i genewskich dokumentów podróży po wcześniejszym uzgodnieniu terminu wizyty w urzędzie mailowo: dpu.udsc@udsc.gov.pl lub telefonicznie: 22 6017528;
• zwrotu dokumentów podróży i wydawania kopii decyzji (okienko nr 4).

 

Zapisy na przegląd akt administracyjnych pozostają wstrzymane do odwołania.

 

Źródło: Urząd ds. Cudzoziemców

„Odzyskujemy wynagrodzenia od nieuczciwych pracodawców” – to kolejny program prowadzony w partnerstwie przez  Polsko – Ukraińską Izbę Gospodarczą (PUIG), Fundację IUSTUS będącą Rzeszowskim Przedstawicielem PUIG oraz Kancelarię Prawną Tywoniuk & Lewandowski.  Program został stworzony z myślą o pracownikach ukraińskich, ale każdego kto zgłosi się do nas nie zostawimy bez wsparcia, bez względu na to czy będzie to Polak, Ukrainiec, czy obywatel innego kraju.

 

Z przykrością przychodzi nam obserwować jak często polscy przedsiębiorcy są nieuczciwi wobec pracowników ukraińskich. Epidemia korona spowodowała lawinowy wzrost telefonów, jakie otrzymujemy od Ukraińców, z którymi pracodawcy rozwiązali umowę i nie rozliczyli ostatnich transz wynagrodzenia częstokroć licząc na to, że pracownicy ci wyjechali z Polski i nie upomną się o przysługujące im wynagrodzenie.

Partnerzy programu tj Polsko ukraińska Izba Gospodarcza i Fundacja Iustus, przy wsparciu prawników Kancelarii Prawnej Tywoniuk & Lewandowski wpisuje się w założenia programu Polsko-Ukraińskiej Izby Gospodarczej „Partnerstwo i zatrudnienie”, który ma na celu zwalczanie patologii na rynku zatrudnienia i tym samym uruchamia program odzyskiwania wynagrodzeń niezapłaconych przez polskich pracodawców.

 

Z pomocy można skorzystać zarówno w Polsce ale także przebywając na Ukrainie.

Wystarczy zadzwonić pod numer tel +48 536 400 634 (Viber, WhatsApp)

 

Jak to wygląda w praktyce? Poniżej omówię każdy z etapów, jaki prowadzimy w procesie odzyskiwania należności pracowniczych od polskich pracodawców.

 

1. Telefon do fundacji 

Pierwszym krokiem, jaki musi wykonać poszkodowany pracownik jest wykonanie telefonu do fundacji Iustus pod numer tel +48 536 400 634. Dla komfortu rozmówców i zmniejszenia kosztów rozmowy wskazany numer został połączony z popularnymi komunikatorami Viber, WhatsApp, każdy z naszych pracowników odbierających połączenie biegle włada językiem ukraińskim rosyjskim i polskim. W trakcie rozmowy dokonana zostanie weryfikacja możliwości dochodzenia należności. Sprawdzamy tu między innymi takie elementy jak: istnienie stosunku pracy, jego udokumentowanie i rozwiązanie, a także wykluczamy istnienie problemów, które uniemożliwią dochodzenia należności jak np. porzucenie pracy przez pracownika. Jeżeli weryfikacja przebiegnie pomyślnie sprawa kwalifikowana jest do kolejnego etapu

 

2. Podpisanie umowy.

Jeżeli ze wstępnej oceny wynika, że jesteśmy w stanie sprawę poprowadzić, prosimy o przesłanie na email kopii dokumentów związanych z zatrudnieniem i dane niezbędne do zawarcia umowy, a następnie przesyłamy umowę wraz z pełnomocnictwem wystawionym na jednego z adwokatów kancelarii Prawnej Tywoniuk & Lewandowski, które to dokumenty należy sygnować podpisem, zeskanować i odesłać drogą mailową. Oryginał należy dostarczyć pocztą na nasz adres Fundacja IUSTUS ul. Trembeckiego 11, 35-234 Rzeszów. Oryginały będą nam niezbędne w oryginałach, jeżeli sprawa trafi do sądu. Do tego czasu wystarczą skany.

Należy tu wskazać, że wynagrodzenia za czynności związane z odzyskaniem należności pracowników to dwie składowe. Symboliczna opłata administracyjna pozwalająca na pokrycie podstawowych kosztów oraz wynagrodzenie procentowe za odzyskanie należności, czyli zlecający ponosi niewielkie wydatki na odzyskanie utraconego wynagrodzenia bez potrzeby przyjazdu do Polski, zaś adwokaci otrzymują honorarium nie za wykonywane czynności, a za faktyczny efekt działania, kiedy pracownik odzyska swoje wynagrodzenie..

 

3. Pismo do pracodawcy z prośbą o ustosunkowanie do sprawy

W pierwszej kolejności działamy na „miękko”, tj. przygotowujemy i przesyłamy pracodawcy pismo, w którym informujemy o wpłynięciu sprawy, informujemy o stanowisku reprezentowanego przez nas pracownika i wnosimy o ustosunkowanie się pracodawcy do formułowanych zarzutów, dając jednocześnie możliwość przeprowadzenia mediacji przez mediatorów sądowych skupionych przy Regionalnym Instytucie Mediacji prowadzonym przez Fundację.  Jeżeli klient przedstawia stanowisko niejednoznaczne, niepoparte dokumentami, nie odpowie lub nie podejmie mediacji, sprawa kierowana jest do kolejnego etapu działań.

 

4. Przedsądowe wezwanie do zapłaty

W przypadku braku spłaty należnego wynagrodzenia w oparciu o działania miękkie przechodzimy do działań bardziej zdecydowanych, z których pierwszym krokiem jest skierowanie już przez prawników Kancelarii Prawnej Tywoniuk & Lewandowski  przedsądowego wezwania do zapłaty. W wezwaniu tym już zdecydowanie adwokat domaga się zapłaty należnego wynagrodzenia. Wezwanie to jest elementem pressingu wywieranego na pracodawcę z drugiej strony jest elementem niezbędnym do skierowania sprawy do sądu.

 

5. Rozmowa telefoniczna.

Aby dać tzw ostatnią szansę prawnik kancelarii przed skierowaniem sprawy do sądu wykonuje rozmowę telefoniczną dając możliwość wpłaty. Jednoczenie informuje o przekazaniu w ciągu jednego dnia roboczego sprawy do sądu.

 

6. Droga sądowa i egzekucja komornicza

Brak płatności w dniu rozmowy telefonicznej powoduje przekazanie sprawy do sądu, a następnie otrzymany nakaz zapłaty kierowany jest do komornika w celu wyegzekwowania należności w drodze egzekucji komorniczej.

Przedstawiona powyżej ścieżka działań jest najdłuższą z możliwych. Oczywistym jest, że spłata zaległego wynagrodzenia może nastąpić na każdym z etapów działania, co znacząco skróci czas wyegzekwowania należnego wynagrodzenia pracowniczego.

 

Od 23 maja 2020 r. rozpoczną swój bieg lub – w przypadku terminów, które uległy zawieszeniu – będą biegły dalej terminy w postępowaniach administracyjnych oraz sądowych. Zmiany w tym zakresie były wprowadzone w związku z epidemią wirusa SARS-CoV-2.

 

W dniu 16 maja 2020 r. weszła w życie ustawa o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2. Na jej mocy uchylone zostały obowiązujące od 31 marca 2020 r. przepisy art. 15zzr i 15zzs ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

 

Przepisy te przewidywały m.in., że terminy w postępowaniach administracyjnych oraz sądowych (w tym sądoadministracyjnych) w okresie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii nie biegną, czyli nie rozpoczynają swojego biegu, a jeżeli zdążyły rozpocząć swój bieg, ulegają zawieszeniu.

 

Dotyczy to przykładowo:

• terminów na wniesienie odwołania od decyzji,
• wniesienia zażalenia od postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym,
• usunięcia braków formalnych podania,
• złożenia wniosku o wznowienie postępowania,
• wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

 

W związku z uchyleniem wspomnianych art. 15zzr i 15zzs, terminy te rozpoczną swój bieg albo – w przypadku terminów, które uległy zawieszeniu – będą biegły dalej (z odliczeniem dni poprzedzających zawieszenie) od 23 maja 2020 r.

 

UWAGA – terminy rozpoczną swój bieg albo będą biegły dalej (w przypadku ich wcześniejszego zawieszenia) z dniem 23 maja 2020 r. niezależnie od tego czy w pouczeniu do konkretnego rozstrzygnięcia lub w piśmie poinformowano o tym, że określony termin liczony od doręczenia, nie biegnie w okresie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii.

 

Jednocześnie należy pamiętać, że powyższe regulacje nie mają wpływu na bieg terminów na złożenie wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych, przedłużenie wiz lub okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego, terminów opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Polski oraz terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu. Zgodnie z wcześniejszymi informacjami, terminy te zostały wydłużone do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii – w zależności, który będzie obowiązywał jako ostatni.

 

Źródło: Urząd ds. Cudzoziemców

Na wniosek Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wypracowane zostały rozwiązania umożliwiające przyjazd do Polski pracowników do prac sezonowych w rolnictwie. Chodzi o obcokrajowców głównie zza wschodniej granicy, którzy przyjeżdżają do pracy zarówno w gospodarstwach rolnych, jak i w przetwórstwie.

 

CELE WDRAŻANYCH PROCEDUR:

1. Zapewnienie bezpieczeństwa pracownikom sezonowym i gospodarzom przebywającym na terenie gospodarstwa.
2. Umożliwienie pracownikom zza granicy warunków do odbycia 14-dniowej kwarantanny w warunkach gospodarstwa, z możliwością bezpiecznego wykonywania pracy i pobytu.
3. Zmniejszenie liczby kontaktów na terenie gospodarstwa, celem umożliwienia sprawnej identyfikacji osób z najbliższego kontaktu z osobami, które będą wykazywać objawy wskazujące na zakażenie.
4. Utrzymanie płynnej pracy w gospodarstwie z zachowaniem warunków bezpieczeństwa epidemiologicznego.

W związku z powyższym przez okres obowiązywania na terenie Polski stanu epidemii zalecane jest stosowanie następujących rekomendacji:

A.  Procedury zapobiegawcze: zapewnienie transportu i warunków kwarantanny.
B.  Procedury ograniczające rozpowszechnienie się wirusa.
C.  Procedury w przypadku podejrzenia zakażenia koronawirusem u jednego z pracowników.

W każdym z powyższych punktów wskazane zostały rekomendowane procedury.

Uwzględniając konieczność zachowania ciągłości produkcji zasadne jest, aby poszczególne elementy procedur zostały wdrożone jak najszybciej, przy czym obiektywny brak możliwości natychmiastowego wdrożenia części procedur nie powinien wstrzymywać wdrożenia pozostałych ich części.

 

REKOMENDACJE

 

A. Procedury zapobiegawcze: zapewnienie transportu i warunków kwarantanny.

1. Po przekroczeniu granicy RP przez cudzoziemca dokonuje się, obok rutynowych działań służb, obowiązkowego pomiaru temperatury ciała oraz wpisu wszystkich osób przekraczających granicę, oprócz kierowcy, do sytemu EWP celem objęcia 14-dniową kwarantanną.
2. Pracownicy otrzymują informację pisemną nt. ich obowiązków, zasad kwarantanny, postępowania w przypadku zachorowania (w języku polskim i ojczystym), co zapewnia pracodawca.
3. Przewóz pracownika sezonowego do konkretnego gospodarstwa rolnego odbywa się transportem zorganizowanym (np. bus) lub transportem zapewnionym przez rolnika – transport indywidualny poprzez osobisty odbiór przy czym każda z osób przed wejściem do pojazdu myje i dezynfekuje ręce oraz zakłada osłonę na nos i usta do czasu dotarcia na miejsce docelowe; rekomenduje się, aby strefa kierowcy była oddzielona od strefy pasażera przesłoną. Kierowca jest obowiązany do stosowania się do aktualnych zasad wynikających z obowiązujących przepisów prawa.
4. Czas przejazdu pracownika sezonowego od momentu przekroczenia granicy RP do docelowego gospodarstwa nie może przekroczyć 24 h. W czasie przerw w trakcie przejazdu – korzystania np. z toalety – konieczna jest osłona ust i nosa, rękawiczki lub dezynfekcja rąk przed i po czynnościach higienicznych.
5. Po przyjeździe do miejsca docelowego pracodawca zatrudniający zobowiązany jest do zgłoszenia PPIS właściwemu ze względu na miejsce lokalizacji gospodarstwa faktycznej listy osób zatrudnionych w gospodarstwie zobowiązanych do odbywania w nim obowiązkowej kwarantanny.
6. Pracownik sezonowy odbywa 14-dniową kwarantannę na terenie gospodarstwa (siedlisko gospodarstwa wraz z działkami do niego należącymi).
7. Po przybyciu na teren gospodarstwa docelowego wymagane jest wykonanie wymazu do testu PCR, celem wykluczenia zakażenia Organizacja i koszt leży po stronie zatrudniającego pracowników gospodarza. Każdy dodatni przypadek powinien jak najszybciej opuścić gospodarstwo i zostać odizolowany w ramach izolacji instytucjonalnej.
8. Podczas pierwszych 14-dni pobytu w gospodarstwie, podczas których pracownik jest objęty obowiązkiem odbywania kwarantanny, ma możliwość świadczenia pracy z zastrzeżeniem, że obowiązuje całkowity zakaz opuszczania gospodarstwa w okresie odbywania kwarantanny, ogranicza się kontakt także do niezbędnego minimum z osobami zamieszkującymi dane gospodarstwo.
9. W czasie odbywania kwarantanny Policja sprawuje dozór nad osobami obowiązanymi do jej odbycia; złamanie obowiązku grozi karą w wysokości do 30 tys. zł (ok. 7 100 USD, 6 600 EUR, 190 840 UAH).
10. Jest możliwość, aby najwcześniej w 7 dniu kwarantanny pobrać pracownikowi wymaz do badania PCR, a po otrzymaniu wyniku ujemnego zwolnić go z odbywania dalszej części kwarantanny. Koszt testu pokrywa rolnik, u którego docelowo zatrudniony jest pracownik sezonowy. W przypadku otrzymania wyniku dodatniego sposób postępowania określa dalsza cześć wytycznych.
11. Należy zapewnić osobom kwarantannowanym odpowiednie warunki zakwaterowania z pełnym węzłem sanitarnym i wydzielonymi pomieszczeniami do pobytu. W przypadku dużej liczby pracowników w gospodarstwie należy wydzielić oddzielne kwatery (oddzielne wejścia) dla niewielkich grup osób – do max 10 pracowników, i tak zorganizować ich pobyt, aby w okresie odbywania kwarantanny grupy nie stykały się ze sobą zarówno w pracy, jak i poza nią w pomieszczeniach socjalnych, podczas transportu na pole/miejsce wykonywania pracy, na podwórku, itp., Takie postępowanie pozwoli, aby w przypadku wystąpienia zakażenia u jednego z pracowników „wyeliminowane zostały” tylko osoby z danej grupy (10 pracowników), a nie wszyscy pracownicy będący w kwarantannie.
12. Zaleca się, aby pracownicy sezonowi w trakcie kwarantanny, którzy prowadzą zbiór owoców miękkich (maliny, truskawki, jagody etc) i warzyw zielonych jedzonych na surowo (sałata, rukola, szpinak etc) oraz pracujący przy obróbce (np. obieranie, krojenie owoców, porcjowanie etc) żywności przeznaczonej do bezpośredniego spożycia stosowali zarówno osłonę ust i nosa jak również rękawiczki jednorazowe, które muszą być często zmieniane. Wszelkie objawy choroby zakaźnej, w tym ze strony układu pokarmowego, powodują odsunięcie pracownika od wszelkich prac związanych z żywnością.
13. Należy zapewnić systematyczne wietrzenie wszystkich pomieszczeń, w których przebywają ludzie.
14. Wyłączyć z użytkowania pomieszczenia, w których mogą tworzyć się skupiska ludzi takie jak wspólne sale telewizyjne, stołówki.
15. Podczas pobytu pracownik sezonowy w gospodarstwie musi mieć zapewniony bieżący dostęp do wody, mydła, środków do dezynfekcji rąk, papieru higienicznego jednorazowego (chusteczki higieniczne, ręcznik papierowy), kosze na odpady wyłożone jednorazowymi workami itp. po to, aby zapewnić mu możliwość zachowania wymagań higienicznych (właściwa higiena rąk, stosowanie odpowiednich środków do dezynfekcji, higiena podczas kaszlu, kichania).
16. Zatrudniający rolnik powinien mieć listę telefonów do każdej z osób, a także przekazać pracownikom najważniejsze numery telefonów (pogotowie, powiatowa stacja sanitarna-epidemiologiczna, infolinia NFZ).

 

B. Procedury ograniczające rozpowszechnienie się wirusa.

1. Gospodarstwo zapewnia zatrudnionym cudzoziemcom środki ochrony osobistej, w tym maseczki/ osłonę ust, nosa w zależności od potrzeb i specyfiki pracy, rękawiczki ochronne, środki do dezynfekcji rąk oraz do mycia i dezynfekcji powierzchni.
2. Gospodarz wywiesza w miejscach zakwaterowania i wykonywania pracy instrukcje dot. mycia i dezynfekcji rąk, zdejmowania i zakładania rękawiczek, zdejmowania i zakładania maseczki (w języku polskim i języku ojczystym pracowników).
3. Gospodarstwo dysponuje termometrem (optymalny bezdotykowy pomiar temp) – w przypadku innego termometru – dezynfekcja obowiązuje po każdym jego użyciu. Pomiar temperatury jest wykonywany u pracowników przynajmniej 1 raz dziennie przez wyznaczoną osobę – optymalnie przed rozpoczęciem pracy. Gospodarz powinien uzyskać zgodę pracownika na pomiar Temperatura powyżej 37⁰C kwalifikuje do odsunięcia pracownika od świadczenia pracy, pozostania na kwaterze i częstszego pomiaru temperatury. Jeśli temperatura rośnie – wskazana teleporada.
4. Pracownicy powinni zostać zapoznani z wytycznymi dotyczącymi postępowania podczas epidemii takimi jak:
   • Przed rozpoczęciem pracy, obowiązkowo należy umyć ręce wodą z mydłem.
   • Zachować bezpieczną odległość od zewnętrznych rozmówców i współpracowników poza stanowiskiem pracy (na stanowisku pracy 1,5 m, poza rekomendowane są 2 m).
   • Regularnie często i dokładnie myć ręce wodą z mydłem zgodnie z instrukcją znajdującą się przy umywalce i dezynfekować osuszone dłonie środkiem na bazie alkoholu (min. 60%).
   • Podczas kaszlu i kichania zakryć usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – jak najszybciej wyrzucić chusteczkę do worka/kosza i umyć ręce.
   • Starać się nie dotykać dłońmi okolic twarzy, zwłaszcza ust, nosa i oczu.
   • Dołożyć wszelkich starań, aby stanowiska pracy były czyste i higieniczne, szczególnie po zakończonym dniu pracy (jeśli nie jest to pole).
   • Należy dbać o higienę w miejscu zakwaterowania; mycie i dezynfekcja toalet – przynajmniej 3 razy dziennie leży po stronie pracowników. Środki do mycia i dezynfekcji zapewnia gospodarz, który nadzoruje procesy higieniczne.
   • Gospodarz zapewnia pranie odzieży, pościeli itp.; pranie powinno odbywać się w temperaturze, co najmniej 60 ⁰ C z dodatkiem detergentu.
   • Gospodarz zapewnia regularne (kilka razy w ciągu dnia) czyszczenie powierzchni wspólnych, z którymi stykają się pracownicy, np. klamki drzwi wejściowych, poręcze, blaty, oparcia krzeseł.
   • Należy unikać powitania poprzez podawanie ręki.

5. Zaleca się, aby praca w gospodarstwie odbywała się w niewielkich grupach (zalecane tak jak przy podziale na kwatery), z zachowaniem co najmniej 1,5 metrowej odległości między pracownikami lub praca w maseczkach.
6. Zaleca się wprowadzenie różnych godzin przerw, zmniejszenie liczby pracowników korzystających ze wspólnych obszarów w danym czasie (np. przez rozłożenie przerw na posiłki).
7. Pomiędzy wymianą grup należy zachować odstęp czasowy umożliwiający przewietrzenie pomieszczenia pracy (jeśli odbywa się ona w pomieszczeniu), ewentualnie przeprowadzenie czynności porządkowych, w tym dezynfekcji powierzchni narażonych na częste dotykanie, w zależności od rodzaju pomieszczenia i specyfiki pracy.
8. Posiłki powinny być pracownikom dostarczane w pojemnikach zbiorczych, aby mogli rozdzielić dania w poszczególnych grupach, lub w naczyniach jednorazowych. Jeśli stosowane są naczynia i sztućce wielorazowego użytku, powinny być myte w bieżącej wodzie z użyciem detergentu w temperaturze. powyżej 60⁰ C, a o ile to możliwe – wyparzanie. Dopuszcza się, aby pracownicy posiadali swoje naczynia i sztućce, do użytki wyłącznie indywidualnego.
9. Przy pracach na polu, jak również innych pracach rolniczych np. sortowanie, obieranie, krojenie stanowiska pracy poszczególnych osób muszą być oddalone od siebie o co najmniej 1,5 metra. Jeśli nie można zapewnić takiej odległości  to pracownicy powinni stosować środki ochrony osobistej związanej ze zwalczaniem epidemii, a więc przede wszystkim
10. Rekomenduje się wyznaczenie w gospodarstwie osób/ osoby do kontaktu z pracownikami sezonowymi, które będą odpowiedzialne m.in. za transport na pole i dostarczanie żywności oraz realizację najpilniejszych potrzeb życiowych pracowników. Osoby te mają ściśle przestrzegać zasad higieny i reżimu sanitarnego (w tym: osłona ust i nosa, rękawiczki jednorazowe lub dezynfekcja rąk, zachowanie odległości od innych osób min. 2 m, mycie rąk).
11. Rekomenduje się wyznaczenie w gospodarstwie osób/ osoby do kontaktu zewnętrznego – osoba nie może mieć kontaktu z pracownikami sezonowymi i innymi, przebywającymi w kwarantannie. Osoby te mogą kontaktować się z otoczeniem gospodarstwa w tym dostarczać płody rolne do skupu, realizować zakupy itp., pod warunkiem, że nie występują u nich objawy wskazujące na chorobę zakaźną.
12. W przypadku, gdy w gospodarstwie wystąpi przypadek zachorowania, gospodarstwokontynuuje swoją produkcję, z wyłączeniem tej części w której wystąpiło zdarzenie.

 

C. Procedury w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia zakażenia koronawirusem u pracownika.

1. Każdy dodatni przypadek, potwierdzony badaniami, powinien jak najszybciej opuścić gospodarstwo i zostać odizolowany w ramach izolacji instytucjonalnej.
2. Pracownicy powinni zostać poinstruowani, że w przypadku wystąpienia niepokojących objawów zabronione jest świadczenie pracy. Powinni pozostać w miejscu zakwaterowania i skontaktować się telefonicznie ze wskazaną osobą.
3. Osoba wyznaczona w gospodarstwie do kontaktu z kwarantannowanymi pracownikami powiadamia gospodarza/ pracodawcę i kontaktuje się z powiatową stacją sanitarno-epidemiologiczną w celu ustalenia postępowania. W razie pogarszania się stanu zdrowia pracownika z nr 999 lub 112.
4. Zaleca się bieżące śledzenie informacji Głównego Inspektora Sanitarnego i Ministra Zdrowia, dostępnych na stronach  gis.gov.pl  lub https://www.gov.pl/web/koronawirus/, a także obowiązujących przepisów prawa.
5. W przypadku wystąpienia u pracownika wykonującego swoje zadania na stanowisku pracy niepokojących objawów sugerujących zakażenie koronawirusem należy niezwłocznie odsunąć go od pracy i przewieść transportem indywidualnym do miejsca zakwaterowania. Osoba powinna mieć osłonięte usta i nos. Należy powiadomić właściwą miejscowo powiatową stację sanitarno-epidemiologiczną i stosować się ściśle do wydawanych instrukcji i poleceń oraz postępować jak w pkt. C.3.
6. Pracownik powinien oczekiwać na transport medyczny w wyznaczonym pomieszczeniu,
   w którym jest możliwe czasowe odizolowanie go od innych osób.
7. Zaleca się ustalenie obszaru w obiekcie, w którym poruszał się i przebywał pracownik, przeprowadzenie rutynowego sprzątania tego obszaru, zgodnie z obowiązującymi procedurami oraz zdezynfekowanie powierzchni dotykowych (klamki, poręcze, uchwyty itp.).
8. Rekomenduje się stosowanie się do zaleceń państwowego powiatowego inspektora sanitarnego przy ustalaniu, czy należy wdrożyć dodatkowe procedury, w tym w stosunku do innych osób, biorąc pod uwagę zaistniały przypadek.

 

Źródło: gov.pl – Serwis Rzeczypospolitej Polskiej

W związku z obecną sytuacją epidemiologiczną, 17 kwietnia weszły w życie kolejne zmiany w prawie przewidujące m.in. szczególne rozwiązania dla cudzoziemców w Polsce. Obowiązujące obecnie przepisy umożliwiają legalne pozostanie w kraju osobom, które chcą realizować dotychczasowy cel pobytu lub nie mogą opuścić Polski w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2.

 

Do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni (stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii) przedłużeniu ulegają:

• legalny pobyt cudzoziemców, który skończyłby się w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii,
• okresy ważności kart pobytu i tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca
• terminy na składanie wniosków o legalizację pobytu,
• ważność już wydanych zezwoleń na pracę, zezwoleń na pracę sezonową oraz oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.

 

Ponadto przesunięte zostają terminy:

• na opuszczenie przez cudzoziemców terytorium Polski,
• dobrowolnego powrotu określone w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

 

Przedłużenie legalnego pobytu obywateli państw trzecich

Przedłużenie legalnego pobytu cudzoziemca przebywającego w Polsce na podstawie:

– zezwolenia na pobyt czasowy

– wizy krajowej

– krótkoterminowych tytułów pobytowych (w tym wiz Schengen i ruchu bezwizowego)

 

dotyczy sytuacji, w których ostatni dzień legalnego pobytu przypadnie na czas obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jest to zatem okres od 14 marca 2020 r., kiedy ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego. Wówczas okres legalnego pobytu w Polsce będzie ulegał przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego stanu, który obowiązywał jako ostatni.

 

W przypadku cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych (w tym w ramach ruchu bezwizowego), uznanie pobytu za legalny będzie dotyczyło tylko osób, które 14 marca 2020 r. były w kraju na podstawie takich tytułów. Nie dotyczy natomiast osób, które wjechały do Polski później – w takiej sytuacji cudzoziemiec może skorzystać z warunkowego legalnego pobytu i złożenia wniosku o zezwolenie na pobyt w przedłużonym terminie.

 

Przedłużenie legalności pobytu nie będzie wiązało się z umieszczeniem w dokumencie podróży cudzoziemca nowej naklejki wizowej, wydaniem nowej karty pobytu czy innych dokumentów. Nie będzie także konieczne składanie żadnych wniosków.

 

Cudzoziemiec będzie miał możliwość realizowania dotychczasowego celu pobytu w Polsce np. wykonywania pracy. Przedłużone zostały bowiem zezwolenia na pracę i na pracę sezonową oraz dozwolony okres pracy na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi. Będzie mógł również opuścić Polskę bez ryzyka wejścia w nielegalny pobyt.

 

Przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu i tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca

 

Nowe przepisy przewidują przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu oraz tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca (TZTC – dokumenty wydawane cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej), jeżeli ich koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Okres ważności tych dokumentów ulegnie przedłużeniu do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

 

Rozwiązanie to jest istotne z uwagi na czasowe zawieszenie bezpośredniej obsługi klientów przez urzędy wojewódzkie i Urząd do Spraw Cudzoziemców z powodu epidemii koronawirusa. Umożliwi cudzoziemcom posługiwanie się tymi dokumentami do czasu, gdy stanie się możliwe wydanie nowych.

 

Przedłużenie terminów na składanie wniosków

 

Ustawa wprowadza wydłużenie terminów składania wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych, przedłużenie wiz oraz przedłużenie pobytu w ramach ruchu bezwizowego, jeżeli termin ten wypadłby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jak dotychczas, wnioski te będzie można złożyć w urzędach wojewódzkich do 30-go dnia następującego po dniu odwołania stanu, który obowiązywać będzie jako ostatni.

 

Powyższe rozwiązanie dotyczy cudzoziemców, którzy chcieliby się ubiegać o:

• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, stały lub rezydenta długoterminowego UE,
• przedłużenie wizy krajowej (symbol D) lub wizy Schengen (symbol C),
• przedłużenie okresu pobytu w ramach ruchu bezwizowego – dotyczy to tylko obywateli Brazylii, Argentyny, Chile, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui, Singapuru i Urugwaju, ponieważ umowy o zniesieniu obowiązku wizowego tylko z tymi krajami przewidują taką możliwość.

 

Przedłużenie terminów opuszczenia terytorium Polski

Ustawa przedłuża z mocy prawa terminy opuszczenia terytorium Polski wynikające z art. 299 ust. 6 ustawy o cudzoziemcach (np. w związku z doręczeniem ostatecznej decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy), jeżeli wypadałyby one w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Ich przedłużenie nastąpi do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

 

Przedłużenie terminów dobrowolnego powrotu określonych w decyzjach o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu

Przyjęte zostało przedłużenie z mocy prawa terminu dobrowolnego powrotu określonego w decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, którego koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Jak w przypadku pozostałych rozwiązań zawartych w ustawie, przedłużenie terminu nastąpi do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

 

Obowiązki informacyjne wobec stron postępowania

W okresie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii nie stosuje się przepisów o bezczynności organów oraz o obowiązku organu do powiadamiania strony lub uczestnika postępowania o niezałatwieniu sprawy w terminie. Oznacza to, że w toczących się obecnie postępowaniach z zakresu legalizacji pobytu i ochrony międzynarodowej, strony postępowania nie muszą być zawiadamiane odrębnym pismem o zmianie terminu załatwienia sprawy.

 

Źródło: Urząd ds. Cudzoziemców

Rada Ministrów w ramach rozszerzenia tzw. tarczy antykryzysowej przyjęła 7 kwietnia 2020 r. projekt kolejnej ustawy mającej na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom epidemii wirusa SARS-CoV-2. Zakłada on m.in. przedłużenie legalnego pobytu cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie ruchu bezwizowego lub wiz Schengen. Projekt przewiduje także wydłużenie okresu ważności kart pobytu oraz tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca.

 

Przedłużenie legalności pobytu cudzoziemców przebywających w Polsce na podstawie krótkoterminowych tytułów pobytowych, w tym ruchu bezwizowego

 

Projekt ustawy dotyczy cudzoziemców, którzy w dniu ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego 14 marca 2020 r. przebywali w Polsce na podstawie:

 

• wizy Schengen,
• wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen (w tym wizy długoterminowej uprawniającej do pobytu w okresie przekraczającym 90 dni),
• dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen,
• w ramach ruchu bezwizowego,
• wizy długoterminowej wydanej przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Polski,
• dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem obszaru Schengen, jeżeli zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej uprawnia ona do pobytu na terytorium Polski.

 

Pobyt tych osób będzie uważany za legalny od dnia następującego po ostatnim dniu legalnego pobytu wynikającego z ww. wiz, dokumentów lub ruchu bezwizowego, do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii – w zależności, który obowiązywał jako ostatni.

 

Powyższe rozwiązanie zakłada, że wydłużenie legalności pobytu będzie następować z mocy prawa. Nie będzie konieczne składanie żadnych wniosków ani wydawanie zezwoleń czy dokumentów.

 

Pozwoli to na dalszy legalny pobyt w Polsce cudzoziemcom, którzy z różnych przyczyn związanych z epidemią wirusa SARS-CoV-2 nie mogą opuścić jej terytorium oraz tych, którzy chcą w dalszym ciągu realizować cel pobytu, w tym wykonywanie pracy. Wspomniany przepis umożliwia bowiem cudzoziemcom wykonywanie pracy w oparciu o posiadanie zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową oraz oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy, które na mocy już obowiązujących przepisów ulegają lub ulegną przedłużeniu z mocy prawa.

 

Dzięki opisywanemu rozwiązaniu cudzoziemcy nie będą zmuszeni w przyszłości do składania jakichkolwiek wniosków o udzielenie zezwoleń pobytowych aby móc bez przeszkód opuścić terytorium Polski.

 

Przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu i tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca

 

Projekt przewiduje przedłużenie z mocy prawa okresów ważności kart pobytu oraz tymczasowych zaświadczeń tożsamości cudzoziemca (TZTC – dokumenty wydawane cudzoziemcom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej), jeżeli ich koniec wypadałby w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii. Okres ważności tych dokumentów ulegnie przedłużeniu do upływu 30-go dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni. Rozwiązanie to jest istotne z uwagi na czasowe zawieszenie bezpośredniej obsługi klientów przez urzędy wojewódzkie i Urząd do Spraw Cudzoziemców z powodu epidemii koronawirusa. Umożliwi cudzoziemcom posługiwanie się tymi dokumentami do czasu, gdy stanie się możliwe wydanie nowych.

 

Źródło: Urząd do Spraw Cudzoziemców